Een schenking is een overeenkomst waarbij de schenker definitief afstand doet van een bepaald goed (bv. een huis, gelden,...). De persoon die de schenking ontvangt, is de begiftigde. Om de schenking te ontvangen, moet de begiftigde de schenking uitdrukkelijk aanvaarden. De schenking is onherroepelijk. De schenker kan dus niet zomaar op zijn beslissing terugkomen. In tegenstelling tot een testament, vindt een schenking plaats bij leven.
Een schenking van onroerende goederen (bv. huis, bouwgrond,…) gebeurt altijd via de notaris. De schenking wordt notarieel vastgelegd in een notariële schenkingsakte. Deze authentieke akte wordt geregistreerd, waardoor er schenkbelasting verschuldigd is.
De schenking van roerende goederen (bv. gelden, aandelen, beleggingsportefeuille, kunst, juwelen,…) kan in tegenstelling tot de schenking van onroerende goederen in de meeste gevallen ook zonder notaris.
Er bestaan echter een paar uitzonderingen, waarin een schenkingsakte via een notaris (en bijgevolg ook schenkbelasting) wél verplicht is:
Voor zowel de handgift als de bankgift geldt er geen verplichte registratie, waardoor deze schenkingsvormen belastingvrij zijn. Toch is het nuttig om ook hier juridische documenten voor op te maken. Het is bovendien ook belangrijk om de juiste volgorde te volgen bij de uitvoering ervan:
Belangrijk: als de schenker binnen de 3 jaar (5 jaar in Wallonië) na schenking overlijdt, moet de schenking opgenomen worden in de aangifte nalatenschap en is toch erfbelasting verschuldigd.
Soms worden er voorwaarden gesteld aan een schenking. De voorwaarden moeten dan wel wettelijk zijn toegestaan en mogen niet als gevolg hebben dat de schenker later op de schenking kan terugkomen.
De meest voorkomende voorwaarden bij een schenking zijn:
Op www.mijnschenking.be vind je meer informatie.