Een tekst voorlezen op de begrafenis van je oma, broer of vriend is een mooie manier om steun te betuigen en troost te bieden, maar niet zo evident. Zelfs de vlotste pen kan haperen bij het schrijven van zoiets aangrijpends als een afscheidsrede. De emoties maken het immers niet makkelijk en er is ook nog eens de tijdsdruk. Hoe schrijf je een aangrijpende uitvaartspeech? Wat zeg je best wel en wat niet? Welke toon gebruik je?... In deze blog vind je tips voor een mooie en persoonlijke toespraak.
Put inspiratie uit fotoalbums en uit gesprekken met vrienden en familie. Haal samen herinneringen op. Stel hen en jezelf vragen als:
Noteer eerst de kern van jouw boodschap: wat wil je zeker vertellen over de overledene? Wat wil je dat de mensen onthouden van jouw tekst? Het kan een bijzondere eigenschap van de persoon zijn die je wil benadrukken – zijn sociaal engagement bijvoorbeeld – of zijn levensmotto. Noteer dat alvast, en denk dan na over de structuur en opbouw van jouw toespraak, met een begin, midden en einde.
De lengte op zich speelt weinig rol. Het is uiteraard niet de bedoeling om een volledig levensverhaal weer te geven: je schrijft geen biografie maar een portret van iemand met de hoogte- en dieptepunten van hun leven.
Heb je toch graag een richtlijn wat de lengte betreft? Mik dan op maximum 10 minuten; weet dan dat er bij een langzaam spreektempo ongeveer 1.000 woorden nodig zijn om 10 minuten te vullen.