Zoek
FR
NL
Wanneer een kind sterft heeft dit niet enkel impact op het gezin, maar ook op de andere familieleden, zoals de grootouders. Naast het eigen verdriet over hun kleinkind, ervaren grootouders eveneens verdriet omwille van het leed van hun eigen kind en dat van de partner.
Dubbel verdriet
Wanneer je als grootouder een kleinkind verliest, word je geconfronteerd met gevoelens als verdriet, ongeloof, woede...
Daarnaast ervaar je ook rouw ten opzichte van jouw eigen kind en diens partner, die hun kind moeten afstaan en je voelt je machteloos omdat je hun pijn en gemis niet kan wegnemen. Als ouder wil je je kind immers altijd kunnen beschermen tegen verdriet.
Julie De Keersmaecker in haar boek ‘Op pad met verdriet’, vroeg aan haar papa wat hij het zwaarste moment vond: “Dat hij als vader, net zoals mijn moeder, machteloos aan de kant moest staan toekijken. Hij kon niets overnemen of beter maken.”
Onzichtbaar verdriet
Jouw verdriet als grootouder blijft vaak onzichtbaar. Omdat je er in de eerste plaats wil zijn als ondersteunende ouder voor jouw kind en diens partner, heb je misschien de neiging om jouw eigen verdriet weg te cijferen.
Daarnaast kan je ook ervaren dat het ongepast voelt om over jouw eigen rouwervaring te praten, nu jouw kind het ondenkbare is overkomen. Vragen mensen jou naar de pijn van het verlies, dan heb je het wellicht over het verdriet van jouw kind; dat van jou blijft onbespreekbaar. Soms komen grootouders pas aan hun eigen rouw en verdriet toe wanneer hun kind weer vooruitgang boekt en kan er sprake zijn van uitgestelde rouw.
Als grootouder heb je dus evengoed recht op jouw eigen verdriet en rouw. Vanuit jouw eigen opvoeding kreeg je misschien niet mee hoe hiermee om te gaan – rouw is immers nog maar vrij recent een bespreekbaar onderwerp geworden. Wees je daarom bewust van het belang van zelfzorg en van de steun die je mogelijk bij lotgenoten kan vinden
Ondersteunen als grootouder
Het verlies van een kind kan ook een heel grote impact hebben op de relatie met jouw kinderen, net omwille van jouw grote betrokkenheid en drang om jouw kind een helpende hand te bieden, wat in tijden van oplaaiende emoties misschien als bemoeizucht kan ervaren worden.
Mogelijk weet je niet wat je kan zeggen of doen. Denk bijvoorbeeld aan grootouders die hun overleden kleinkind in het ziekenhuis nog willen vastnemen of aanraken terwijl de ouders dit niet willen of zichzelf en hun kindje afschermen van bezoek. Hoe pijnlijk ook, het zijn wensen die je moet respecteren. Vraag jouw kind daarom hoe je best ondersteuning kan bieden.
Of wat wanneer je net een kleinkind hebt verloren en je ander kind een zwangerschap aankondigt? Belangrijk hierin is om het bestaan van het kleinkind dat er niet meer is te erkennen om ouders zo te laten voelen dat hun kind nog steeds een plek heeft in de familie. Dat kan bijvoorbeeld door een foto van het overleden kleinkind op je kast te plaatsen, samen met de andere kleinkinderen. Tel het kind er ook bij wanneer gevraagd wordt naar het aantal kleinkinderen. Of voorzie een koestercadeau onder de kerstboom.
In dit artikel reiken we alvast ook wat handvaten aan hoe je kan ondersteunen in tijden van rouw.
