De impact van rouw is vaak groter dan we denken. Rouw heeft invloed op onze emoties, ons lichaam en onze gedragingen. Ook ons zelfbeeld kan verstoord geraken.
Wanneer iemand die ons dierbaar is komt te overlijden, kunnen we bijna vervreemd geraken van onszelf. Veranderingen in de dagelijkse routine (zoals bij een overlijden na mantelzorg) of de sociale status (van getrouwd naar alleenstaand) kunnen ervoor zorgen dat we ons wat verloren voelen. We kunnen het gevoel krijgen dat er ook bepaalde delen van onszelf mee gestorven zijn.
Het is heel normaal en herkenbaar dat je uitspraken doet zoals ‘ik ben precies in niets nog dezelfde’. ‘Ik herken mezelf niet meer’, ‘Wie ben ik nog zonder de overledene’, ‘Ik zal nooit meer gelukkig kunnen zijn’.
Als rouwende krijg je plots nieuwe en andere rollen, moet je andere taken oppakken, moet je soms noodgedwongen bepaalde doelen aanpassen, je prioriteiten herzien en ook sleutelen aan normen en waarden.
Klinisch psychologe, relatie- en gezinstherapeute en oprichtster van het expertisecentrum 'Verbinding in Verlies', An Hooghe die vaak ouders begeleidt die een kind verloren hebben, vertelt in haar boek Anders Nabij: “In het verloop van de therapie hoor ik vele mensen op zoek gaan naar het verschil tussen ‘wie ik TOEN was’ en ‘wie ik NU ben’. In dialoog met hun partner, met hun kinderen en met de therapeut, krijgen ze weer wat grip op zichzelf, of op de persoon die ze geworden zijn. Velen geven een andere invulling aan het ouderschap. […] en aan hun sociaal leven, waarbij ze veel bewuster kiezen voor ‘zinvolle contacten’ en geen tijd meer willen investeren in ‘lege contacten’.”
Lees ook hoe je betekenis kan geven na rouw