Zoek
FR
NL
Gedachten en emoties hebben een enorme impact op het lichaam. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een overlijden en rouw, waarbij het verlies zich vertaalt in zoveel verschillende emoties en gedachten, fysieke reacties kunnen teweegbrengen.
Fysieke impact
We geven letterlijk uiting aan onze emoties via het lichaam, zoals de vele tranen die we laten en die uitdrukking geven aan een diep verdriet. Onderzoekers hebben vastgesteld dat huilen de afgifte van oxytocine en endorfine bevordert. Dat zou maken dat je je beter voelt, maar ook de pijngevoeligheid vermindert. Tranen zijn ook een vraag om hulp en steun naar jouw omgeving. Het is heel belangrijk dat de omgeving hierop reageert op een troostende manier. Hierdoor kan je je ook daadwerkelijk beter voelen. Belangrijk is wel dat er naast deze uiting van verdriet ook ruimte is voor positieve emoties.
Na een verlies worden we geconfronteerd met de fysieke afwezigheid van onze geliefde die we niet meer kunnen aanraken of omhelzen. Ons brein is geconditioneerd om onze geliefde op een bepaald moment op een bepaalde plaats te zien. Er moet tijd over gaan en er zijn best heel wat nieuwe ervaringen nodig voordat ons brein heeft kunnen wennen aan de nieuwe situatie. Daarom is het niet abnormaal dat je je overleden geliefde meent te zien of te voelen, vooral vlak na het overlijden.
Lichamelijke effecten
Bij rouw ontstaan daarnaast soms de meest uiteenlopende lichamelijke reacties die je als rouwende mogelijk zal herkennen:
- Verminderde immuniteit: rouw en de daarmee gepaard gaande stress kunnen het immuunsysteem verzwakken. Hierdoor kan je in de maanden volgend op het overlijden vaker ziek worden
- Eetproblemen of misselijkheid
- Slaapproblemen
- Gebroken hart syndroom: na een overlijden kan je letterlijk lijden aan een gebroken hart. De symptomen lijken op een hartaanval, maar verdwijnen meestal na een paar dagen of weken. In erg zeldzame gevallen kan dit ook dodelijk zijn
- Als nabestaande kan je ook fysieke symptomen ervaren die gelijkaardig zijn aan de symptomen van de ziekte waaraan de dierbare overleden is. Dit is een onbewuste manier van identificatie met de overledene en vormt op die manier een band
- Geheugenverlies, soms ook rouwdementie genoemd
- Concentratiestoornissen: was je een fervente lezer, dan kan het zijn dat je er na het overlijden nog amper in slaagt een boek te lezen. Wat je leest, lijkt niet meer door te dringen.
- Benauwdheid op de borst
- Een brok in de keel
- Moeite met ademen
- Overgevoeligheid voor geluid
- Duizeligheid
- Vermoeidheid: soms is er een gebrek aan energie of totale futloosheid en voelt het lichaam zwaar
- Spanningsklachten, zoals hoofdpijn, spierpijn en rugpijn
- Verhoogde stress
- …
Deze klachten kunnen gelukkig snel verdwijnen, maar ze kunnen ook aanhouden en zelfs leiden tot chronische pijn en ziekte. Dat ze aan rouw gerelateerd kunnen zijn, betekent ook nog niet dat een fysieke oorzaak uitgesloten is.
Baren de klachten jou zorgen? Maak dan zeker een afspraak met je huisarts. Het is sowieso belangrijk om goed voor jezelf te blijven zorgen of om aan je omgeving te vragen jou daarbij te helpen als je dat zelf even niet kan opbrengen.
Vind hier meer suggesties voor mogelijke steun in jouw rouwproces.
