Zoek
FR
NL
Het overlijden van een broer of zus
Leestijd: 3 min
Nood aan ondersteuning?
Ontdek wat jou kan helpen Het verlies van een broer of zus kan enorm veel pijn doen. Je deelt immers niet alleen een bloedband en uiterlijke en/of innerlijke kenmerken, maar ook een gezamenlijke achtergrond en een schat aan herinneringen. Broers of zussen zijn ook soms elkaars beste vrienden.
Tochtgenoten voor het leven
De laatste jaren kreeg het verlies van een broer of zus meer aandacht in de media.
- Zo maakte Jeroen Meus een driedelige docureeks naar aanleiding van het overlijden van zijn broer Wim.
- In ‘Boris’ maakte Jeroom samen met Jonas Geirnaert en Bockie De Repper een roadtrip door Canada om daar de as van zijn broer Boris uit te strooien.
- 13 jaar na de verdwijning van haar broer Casper bracht Uus Knops een prachtig eerbetoon aan hem in haar boek ‘Casper, een rouwboek’.
- Rani De Coninck schreef over haar zus die meer dan 30 jaar geleden om het leven kwam in een ongeval. "Een gat in ons hart dat nooit meer gevuld kan worden".
Uus Knops: “Met een broer of zus heb je verschillende banden: een emotionele band, een bloedband, een familiale band, een historische band. Broers en zussen schrijven samen een gemeenschappelijk familieverhaal. Ze zijn tochtgenoten voor het leven. Veelal zijn we geneigd ons te richten op de verschillen, die al eens voor afstand of frustratie zorgen. We hebben elkaar inderdaad niet gekozen, zus of broer – dat ben je doorgaans gewoon. In nood echter vervagen de bestaande verschillen en is de gemeenschappelijke bloedband, dat wat je tot broers en zussen maakt, ontzettend voelbaar.”
Het overlijden van een broer of zus voelt ‘onnatuurlijk’ aan, zeker wanneer dat op jongere leeftijd gebeurt. We ervaren het als ‘natuurlijk’ - maar daarom niet minder pijnlijk - wanneer eerst de grootouders overlijden, daarna de ouders en pas veel later broers of zussen. Als dit natuurlijke verloop wordt verstoord, kan dat extra pijnlijk zijn.
Impact voor overblijvende kinderen
Het verlies van een broer of zus kan een enorme impact hebben op de overblijvende broer(s) of zus(sen).
- Talrijke wetenschappelijke studies tonen aan dat overblijvende broer(s) of zus(sen) na het overlijden zowel psychische als fysieke klachten van uiteenlopende aard kunnen hebben. Het verlies van een broer of zus wordt dan ook gezien als een zeer ingrijpend verlies.
- Soms willen jonge kinderen hun rouwende ouders sparen door hun eigen emoties niet te tonen en gaan daardoor hun eigen rouw uitstellen. Ze kunnen ook taken opnemen die niet bij hun leeftijd passen, omdat ze hun ouders willen helpen. Het is geen probleem dat een kind af en toe een handje toesteekt, op voorwaarde dat de taak bij de leeftijd past, dit tijdelijk is en het er ook voldoende erkenning voor krijgt.
- Ook kan het voorkomen dat ouders zeer of soms té beschermend gaan optreden naar het/de overblijvende kind(eren).
Bij een overlijden wordt er nochtans vaak minder stilgestaan bij de impact van het verlies op broers en zussen. Wanneer de overledene zelf een gezin had, gaat de aandacht na het overlijden voornamelijk naar de partner, de kinderen of de ouders. Broers of zussen worden daarbij soms vergeten.
Verbindende rituelen
Er zijn een aantal dingen die je zelf kan doen om goede steun of erkenning te krijgen. Bekijk wat voor jou helpend kan zijn.
Je kan bijvoorbeeld met andere broers of zussen rituelen zoeken om de band met de overleden broer of zus te koesteren:
- Zo dragen Uus Knops en haar twee zussen ringen met daarin een zin van Caspers doodsprentje. Die ringen verbinden hen in hun gemis.
- Het (op regelmatige basis) samenkomen met de ouders en de eventuele broers en zussen, zodat jullie samen herinneringen kunnen ophalen.
- Op de verjaardag of sterfdag van de overledene samen met het gezin op weekend gaan om samen te herdenken en te herinneren.
- Samen een activiteit organiseren die nauw aansluit bij de interesses en passies van de overledene.
Ook kinderen kunnen rouwen om het verlies van een broer of zus. Lees het pakkende verhaal van Mercedes
