Toen Joyce in 2018 voor de tweede keer moeder werd, stortte haar wereld in. Meteen na haar geboorte werd haar dochtertje Mercedes in spoed overgebracht naar de afdeling neonatologie. Omwille van een menselijke fout waren er zware complicaties opgetreden. Na zes dagen stierf Mercedes in Joyces armen. Hoe ga je als ouder om met dit verdriet en afscheid? Na een heel moeilijke periode vond Joyce terug moed en veerkracht.
“Het verdriet om het overlijden van Mercedes was ondraaglijk. Ik heb echt heel, heel, heel diep gezeten. Mercedes overleed in juni en heel de zomer was het prachtig weer. Maar mij kon die hele zomer gestolen worden. De terrasjes zaten vol en dat kon ik absoluut niet begrijpen. Het was bij elke stap die ik buiten de deur zette ontzettend pijnlijk om te zien hoe mensen gewoon konden genieten terwijl mijn kindje dood was gegaan.”
“Gelukkig vond ik heel veel steun bij het Berrefonds, een organisatie die ouders begeleidt die een kindje verliezen, en bij lotgenoten. Ik kon geen contact maken met andere mensen die met andere dingen bezig waren, maar vond wel aansluiting bij andere ouders die een kindje verloren hadden. Je vindt elkaar en je begrijpt elkaar. We vonden elkaar in de pijn.”
Middenin al dat verdriet moet Joyce ook nog steeds haar rol als mama vervullen, namelijk voor haar zoontje Samuel die op dat moment 2,5 jaar was.
“Eigenlijk wilde ik niet meer verder leven. Het was mijn zoontje Samuel die mij iedere ochtend weer deed opstaan en kleren deed aantrekken. Maar het was heel moeilijk om die diepe rouw te combineren met dat jong ouderschap. Enerzijds was hij degene waarvoor ik verder leefde. Maar anderzijds was het zo moeilijk om in al dat verdriet nog een goede mama te kunnen zijn.”
Intussen werd Joyce voor de vierde keer mama en ontfermde ze zich gedurende een hele tijd over de vzw Levensles van Mercedes, die ze had opgericht. Die gaf scholen advies over rouw en verlies bij kinderen.