Een laatste groet bij je thuis

Ook in omstandigheden waar dat om praktische redenen niet zo evident is, gaan onze uitvaartmedewerkers tot het uiterste om de wensen van families te kunnen vervullen. ‘Bij elke uitvaart gaan we steeds op zoek naar wat de persoon zo uniek maakte en proberen we dat een plaats te geven bij het afscheid’.

Thuisopbaring

Nabestaanden die in alle intimiteit afscheid willen nemen van hun dierbare overledene, kiezen soms voor thuisopbaring. De nabijheid van de overledene en het comfort van de huiselijke omgeving kunnen immers een gevoel van troost en rust bieden in een periode van intens verdriet. Bovendien kunnen de persoonlijke spullen die de dierbare thuis omringen een eerbetoon zijn aan diens leven.

Tussen bloemen en schilderijen

Marie, uitvaartmedewerker bij DELA, herinnert zich nog precies hoe ze samen met haar collega’s de thuisopbaring van Jean, een overleden kunstschilder, organiseerde. ‘Voor de familie was het essentieel dat de laatste wens van Jean werd vervuld: hij moest opgebaard worden in zijn kunstatelier. De moeilijkheid daarbij was, dat het atelier in de kelder van de woning gelegen was en enkel bereikbaar was via een smalle wenteltrap.’

De enige manier om de overbrenging van de kist mogelijk te maken bleek via de tuin en die van de buren te zijn. Beide gelegen op steile hellingen. Dat vergde zware inspanningen en leverde een niet alledaags zicht op. ‘Maar de dankbaarheid van de weduwe was dat allemaal meer dan waard’, zegt Marie. ‘Ze had een zee van bloemen voorzien in dezelfde kleuren van de grote doeken van de schilderijen van haar man: een prachtig zicht. Ik ben blij dat ik dat prachtige eerbetoon voor de familie mee heb kunnen waarmaken.’

De rode draad van het leven

Dat het belangrijk kan zijn om een laatste groet te kunnen brengen in huiselijke kring, toont ook het verhaal van Gunther. Als uitvaartadviseur begeleidde hij de familie van Arthur, die een gepassioneerde landbouwer en lid van de kerkfabriek was geweest. ‘Na de uitvaartplechtigheid zorgden we ervoor dat de kist van Arthur nog een nacht in de stal kon blijven, in de nabijheid van de koeien waarvoor hij zijn leven lang had gezorgd. In de vroege ochtend trokken we van daaruit naar de kerk, voor een laatste afscheid. De dingen die voor Arthur de rode draad van zijn leven vormden, konden we zo mooi verweven in zijn afscheid’, vertelt Gunther.

Een laatste ritueel

Die intieme sfeer is bij een thuisopbaring is vaak het decor voor een familieritueel. De familie komt vaak nog een laatste keer samen om het glas te heffen op de overledene en ook bij het sluiten van de kist komt vaak een ritueel kijken: een laatste aanraking, het dichtdraaien van de knoppen van het deksel… DELA-uitvaartondernemer Koen: ‘Vaak worden er ook nog een aantal voorwerpen meegegeven in de kist: foto’s, brieven, de knuffel of favoriete sjaal… We drukken families wel altijd op het hart om goed na te denken of ze die spullen echt wil meegeven, of ze misschien willen bijhouden als troostend aandenken.’